به نقل از «ایران اکونومیست»

فراتر از فراموشی

تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۵۸۹۳۰

نتایج پژوهشی نشان می‌دهد داروهایی که پردازش کلسترول مغز را بازیابی می‌کنند می‌توانند بیماری آلزایمر را درمان کنند.

به گزارش ایران اکونومیست، روزنامه جام جم نوشت:‌ «هیچ‌گونه ژنی به اندازه ژنی به نام APOE4 عامل خطر بزرگ‌تری برای بیماری آلزایمر نیست اما اینکه ژن مذکور دقیقا چگونه آسیب مغزی را تحریک می‌کند همیشه یک راز بوده‌ است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یک مطالعه جدید روی سلول‌ها و موش‌ها نشان می‌دهد که نوع APOE4 بر عایق بسیار مهم اطراف سلول‌های عصبی تاثیر می‌گذارد.

به گزارش مجله نیچر، این پژوهش جدید APOE4 را با پردازش معیوب کلسترول در مغز مرتبط کرده‌ است که به نوبه خود به نقص در غلاف‌های عایق منجر می‌شود که رشته‌های عصبی را احاطه کرده و فعالیت الکتریکی آنها را تسهیل می‌کند. نتایج اولیه حاکی از آن است که این تغییرات می‌تواند باعث نقص حافظه و یادگیری شود. نتایج دیگر این پژوهش نشان می‌دهد داروهایی که پردازش کلسترول مغز را بازیابی می‌کنند می‌توانند این بیماری را درمان کنند.

لیپیدهای بی‌کفایت: به‌ارث‌بردن یک نسخه از ژن APOE4 خطر ابتلا به آلزایمر را حدود سه‌برابر افزایش می‌دهد. داشتن دو نسخه شانس را ۸ تا ۱۲برابر افزایش می‌دهد. فعل و انفعالات بین پروتئین کدگذاری‌شده توسط APOE4 و پلاک‌های چسبنده آمیلوئید (ماده‌ای که با مرگ سلول‌های مغز مرتبط است) در مغز تا حدی این ارتباط را توضیح می‌دهد اما این تعاملات تمام ماجرا نیست. همان‌طور که عصب‌شناس لی‌هوی تسایی در موسسه فناوری ماساچوست در کمبریج و همکارانش گزارش دادند، APOE4 سلول‌های مغزی عایق‌ساز معروف به الیگودندروسیت‌ها را تحریک می‌کند تا مولکول چربی کلسترول (نوعی لیپید) را در تمام بدن انباشته کنند. این امر در توانایی سلول‌ها برای پوشاندن رشته‌های عصبی در یک پوشش محافظ ساخته‌شده از ماده غنی از لیپید به نام میلین، اختلال ایجاد می‌کند. در نتیجه سیگنال‌های الکتریکی در مغز کند می‌شود و در نهایت درک و شناخت معمولا آسیب می‌بیند. نتیجه این پژوهش تمام یافته‌های گذشته را برهم می‌زند.

ترافیک کلسترول: دانشمندان این پژوهش به تجزیه‌وتحلیل الگوهای فعالیت ژنی در بافت قشر جلوی مغز (مرکز شناختی مغز) از ۳۲فرد متوفی که دارای دو، یک یا بدون هیچ ژن APOE4 پرداختند. هنگامی که محققان سلول‌های مغزی متاثر از این ژن را بررسی کردند، به ناهنجاری‌هایی در بسیاری از سیستم‌های متابولیسم لیپیدها اشاره کردند. این گروه دریافتند سلول‌های دارای ژن APOE4 تمایل به احتکار کلسترول در اندامک‌های داخلی دارند. آنها مقادیر نسبتا کمی از کلسترول را دفع می‌کردند که باعث می‌شد در تشکیل غلاف میلین مهارت کمتری داشته باشند.

محققان سپس سلول‌های حامل APOE4 را با داروی سیکلودکسترین درمان کردند که باعث تحریک حذف کلسترول می‌شود. این به بازیابی تشکیل میلین کمک کرد. محققان همچنین دریافتند این دارو کلسترول را از مغز در موش‌هایی با دو نسخه از APOE4 خارج می‌کند، جریان کلسترول را به غلاف میلین بهبود می‌بخشد و عملکرد شناختی حیوان را افزایش می‌دهد. اکنون که تسای و تیمش به قرار دادن اختلال در تنظیم کلسترول در نقشه تحقیقاتی آلزایمر کمک کرده‌اند، می‌توان درمان‌های بهتری پیدا کرد. این مطالعه اهمیت کلسترول در مغز را برجسته می‌کند و اکنون باید تمام استراتژی‌های موجود را برای هدف‌ قراردادن کلسترول مغز امتحان کرد.»

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: آلزایمر

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: آلزایمر سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۵۸۹۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خواص ظرف های ضد سرطانی

به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ مرکز سمنان،️ مس یک ماده معدنی کمیاب و ضروری برای بقا و زنده ماندن است. مس در همه بافت‌های بدن یافت می‌شود و در ساختن گلبول‌های قرمزخون و حفظ و نگهداری سلول‌های عصب و سیستم ایمنی نقش دارد. خواص مس برای بدن، می‌تواند به تشکیل کلاژن و جذب یون کمک می‌کند و در تولید انرژی نقش دارد. مس بیشتر در کبد، مغز، قلب و کلیه‌ها و عضله اسکلتی یافت می‌شود. مصرف کم و زیاد مس می‌تواند بر کارکرد مغز تاثیر بگذارد. کمبود مس با بیماری‌های آلزایمر، ویلسون و منکز (Menkes) ارتباط دارد. کمبود مس بندرت اتفاق می‌افتد، اما می‌تواند منجر به بیماری قلبی-عروقی و دیگر مشکلات شود.

خواص مس برای بدن
مس برای طیف زیادی از کارکرد‌های اعضای بدن ضروری است
کمبود مس بندرت اتفاق می‌افتد بجز در شرایط خاص مثل بیماری منکز (Menkes)
مصرف مکمل‌های مس معمولا ضرورتی ندارد و ممکن است منجر به بهم ریختن تعادل شود.
بهم ریختن تعادل مس با بیماری آلزایمر ارتباط دارد.
به افراد توصیه می‌شود که قبل از مصرف مکمل مس باید با پزشک مشورت کنند.


مزیت‌های مس برای سلامتی
مس یک ماده مفید و ارزشمند است که در موادغذایی یافت می‌شود. مس یک ماده مغذی ضروری برای بدن است. مس به همراه آهن به بدن کمک می‌کند تا گلبول‌های قرمزخون را بسازند و به سالم نگهداشتن استخوان ها، عروق خون، اعصاب و سیستم ایمنی و همچنین به جذب آهن کمک می‌کند. کافی بودن مس در رژیم غذایی می‌تواند به پیشگیری از بیماری‌های قلب و عروق و استئوپورز (پوکی استخوان) کمک کند.

مس برای سلامت قلب و عروق
پایین بودن سطح مس با بالارفتن کلسترول و فشارخون ارتباط دارد. یک گروه از محققان نشان دادند که مصرف مکمل‌های مس ممکن است برای برخی بیماران دچار نارسایی قلبی مطلوب باشد. مطالعات حیوانی، پایین بودن سطح مس را به CVD ارتباط دادند، اما هنوز مشخص نیست که آیا کمبود مس می‌تواند همین اثر را بر انسان‌ها داشته باشد.

فرستادن سیگنال به عصب
مس همانند یک ترمز یا سوییچ است که سلول عصب را کنترل می‌کند. اگر مقادیر زیادی مس وارد یک سلول شود، این ماده مغذی می‌تواند فرستادن سیگنال به عصب را کاهش دهد. وقتی سطح مس در این سلول افت می‌کند، فرایند ارسال سیگنال از سرگرفته می‌شود.

کارکرد سیستم ایمنی
مصرف بسیار کم مس می‌تواند منجر به نوتروپنیا (Neutropenia) شود. این بیماری نوعی کمبود گلبول‌های سفید خون یا نوتروفیل است که با عفونت مبارزه می‌کنند. یک فرد با سطح پایینی از نوتروفیل، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری عفونی است.

آشنا شویم با مکمل مولتی ویتامین مینرال: قرص مولتی کامپلیت هلث برست

استئوپورز (پوکی استخوان)
کمبود شدید مس با پایین آمدن تراکم موادمعدنی در استخوان و افزایش خطر استئوپورز (پوکی استخوان) ارتباط دارد. تحقیقات بیشتری نیاز است تا نحوه تاثیر کمبود مس بر سلامت استخوان و اینکه چگونه مکمل مس می‌تواند به پیشگیری و مدیریت استئوپورز کمک کند، مورد مطالعه قرار گیرد.

تولید کلاژن
مس نقش مهمی در حفظ و نگهداری کلاژن و الاستین دارد. دانشمندان چنین فرض کردند که مس ممکن است از خواص آنتی اکسیدانی برخوردار باشد و این ماده مغذی همراه با دیگر آنتی اکسیدان‌ها می‌تواند به پیشگیری از پیری پوست کمک کند. اگر سطح مس در بدن کافی نباشد، بدن نمی‌تواند بافت همبند آسیب دیده یا کلاژن که داربست استخوان را می‌سازد، جایگزین کند. این مسئله می‌تواند منجر به طیفی از مشکلات از جمله از کارافتادن مفصل شود، زیرا بافت‌های بدن بتدریج سست شده و تحلیل می‌روند.

آرتروز
مطالعات حیوانی نشان دادند که مس می‌تواند به پیشگیری یا به تاخیر انداختن آرتروز کمک کند و از همین رو مردم دستبند‌های مسی را به دور دست می‌بندند. با این حال هیچ مطالعه انسانی این موضوع را تایید نکرده است.

عمل آنتی اکسیدانی
مس می‌تواند از کارکرد آنتی اکسیدانی برخوردار باشد و به کاهش تولید رادیکال‌های آزاد کمک کند. رادیکال‌های آزاد می‌توانند به سلول‌ها و DNA آسیب بزنند که این منجر به سرطان و دیگر بیماری‌ها می‌شود.